Nightbus to Arequipa

Day #8: Vanochtend ben ik lekker lang in bed blijven liggen. Ik word meestal rond 6am wakker, don't ask me why, en sta rond 7am op. Na wat internetten en mijn dagelijkse workout oefeningen, is het nu half tien. Na een week op reis mis ik het sporten behoorlijk. Ik baal er dan ook van dat ik geen sportschoenen heb meegenomen. Om fit te blijven doe ik zoveel mogelijk krachtsoefeningen. Iets waar ik thuis nooit de tijd voor neem of simpelweg geen zin heb in van die suffe herhalingsoefeningen. In de 2,5 liter waterfles heb ik een goede vervanger van gewichten gevonden en de meubels op de kamers functioneren prima als toestellen! Helaas geeft deze workout nooit helemaal het gevoel dat ik na een rondje hardlopen of fietsen heb.

Ik wil voor ontbijt iets van yoghurt zoeken. Ik merk dat mijn nagels slecht worden, doordat ik geen zuivel eet. Ontbijt in Peru, voor toeristen, is standaard een slap wit broodje met jam en soms een scrambled egg en dan vergeet ik de slappe koffie er nog bij te vermelden. Ik heb ontzettend trek in goede koffie, zelf de automaat op kantoor lijkt de afgelopen maanden ineens goede koffie te hebben gegeven, vergeleken met wat ze hier verstaan onder een bakkie pleur.

De Amerikaans oogende tentjes probeer ik juist te mijden, behalve vanmorgen dus. Ik liep tegen het zaakje 'Treffpunct' aan, lekker vertrouwd en bijna alsof ik in Gorssel zit ;) De yoghurt is niet gelukt, hetgeen het dichtst bij in de buurt komt van zuivel is een te zoete yoghurtdrink dat het glazuur van je tanden doet springen. Dus ben ik gezwicht voor een vanille muffin en een grote kop cappuccino!

De hostel eigenaar heeft gisteren een hele rits excursies aan me geprobeerd te slijten, waarvan ik er lekker geen één ga doen. Na mijn brunch heb ik een uur door het enigszins rustige stadje Nazca gewandeld, het getoeter van de auto's voor elk wissewasje blijft onwennig, om te eindigen op het dakterras van het hostel en mijn te boek lezen. Heerlijk zo'n dag!

Vanmiddag mijn boek gelezen en goed met Kenny kunnen praten. Ik ga een hierna een paar dagen offline en zal alleen af en toe een verslag posten. Vervolgens eind van de middag weer op pad gegaan voor het 'Menu el dia'. Zo mooi dat ze in de kleurrijk bedrukte menukaarten gerechten van 40 Soles per gerecht presenteren. Ik luister dan eerst heel geïnteresseerd naar de ober, laat vervolgens merken dat ik een beetje Spaans spreek en vraag ik om het Menu el dia. Dan komt er ergens een oud A4'tje vanachter de bar tevoorschijn met een keuzemenu bestaande uit twee gangen plus een drankje voor slechts 20 Soles. Buen comida!

Day #9: Vanavond vertrek ik met de nachtbus van 'Cruz del Sur' naar Arequipa. Ik blijf lekker lang op mijn hostelkamer rommelen, om straks (weer) te ontbijten bij het zaakje Treffpunct. De Duitse eigenaar, met Peruaanse vrouw, die het tentje runt verklaard de Westerse uitstraling en goede koffie die er te krijgen is.
Ik heb een paar boeken gedownload op mijn mobiel zodat ik komende tijd genoeg leesvoer heb.

Voor ik 's avonds naar de bus loop heb twee Canadese meisjes ontmoet in mijn hostel die dezelfde bus pakken. Dus we lopen er samen heen. Gezellig! We bleken ook nog eens praktisch naast elkaar te zitten, dat voelt dan toch ergens een beetje vertrouwd tijdens een rit van ruim 8 uur. Aangekomen in Arequipa vergezel ik de meiden naar hun geboekte hostel, waar ik ook een bed boek.

Day #10: Ik begin mijn kwark met muesli nu toch echt te missen. Met Alice en Alexandra (Canadians) ga ik opzoek naar yoghurt. Het is ons niet gelukt, maar we hebben wel heerlijk vers fruit gegeten op een rooftop in de stad uitkijkend op de bergen waarvan het puntje bedekt is met een laag sneeuw. Leuk om in echte bergen te zitten. Ik krijg steeds meer zin in mijn trekking. Met mijn enkel gaat het overigens ook beter. Van Alexandra heb ik stukken tape gekregen die ze thuis bij de fyso heeft gehaald. Dat is precies goed om mijn enkel mee in te tapen voor de trekking.
Rond de middag ben ik op zoek gegaan naar plaatsen waar kookcursussen worden geven. Uiteindelijk krijg ik via een restaurant de kok Arthur aan de telefoon. Ik spreek met hem af dat we diezelfde avond nog contact hebben of ik vrijdag kan koken gezien hij meerdere cursisten nodig heeft. Terug in het hostel hebben Alice en Alex ondertussen een Spaanse school gevonden waar ze de komende twee weken lessen gaan volgen. Zij willen ook graag mee doen met de kookcursus, dus ik heb Arthur gevraagd of we vrijdagmiddag les kunnen krijgen gezien de meiden in de ochtend hun Spaanse les volgen.
Voor dinner zoeken we eerst een vegetarisch restaurantje. Aangekomen op het adres hangt de muur vol met hamburguesas y pollo, blijkbaar is het tentje verdwenen. Zo eindigen we in een heel klein Mexicaans zaakje waar slechts acht krukjes inpassen en aan de andere kant van de bar wordt gekookt door een kok. Erg gezellig en knus! Mutserig als we alledrie zijn liggen we iets na achten al op bed. In de nachtbus hebben we niet goed kunnen slapen en ik ga morgen weer vroeg uit de veren voor mijn canyon trip die ik die middag heb geboekt voor de volgende dag.